image
  • 10 Ağustos 2020 Pazartesi

Malnütrisyon besin ögelerinin alımı ile vücudumuzun enerji gereksinimlerinin karşılanması arasındaki dengesizliği ifade eder. Genellikle yetersiz beslenme ile ilişkilidir. Kilo kaybı, organ-sistem fonksiyon yetersizliği gelişir. Kanserli hastalarda malnütrisyon sık görülen bir durumdur. Malnütrisyonun şiddeti kanserin tipine, yerine ve evresine bağlı olarak değişiklik gösterir. Akciğer kanserinde hastaların %50’ye varan oranda kilo kaybı ve malnutrisyon riski olduğu bildirilmektedir.

 

Malnutrisyon riski olan hastalarda gerek perioperatif (ameliyat öncesive sonrası yakın dönem)gerekse erken ve geç postoperatif (ameliyat sonrası) dönemde komplikasyon riski yüksektir. Yara iyileşmesinde sorun başta olmak üzere çok sayıda problem gelişebilir. Ayrıca hastane yatış süresi ve maliyetler için bağımsız bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir.

 

Hastalarda kronik hastalıkla ilişkili iştahsızlık, kilo kaybı ve anoreksi gelişme riski yüksektir. Sıklıkla erken doyma hissi ve tat alma bozuklukları da mevcuttur. Sistemik enflamasyon yanıtı ile ilgili olarak, istirahatteki enerji tüketimi artmıştır. Tüm bunlar hastalarda malnutrisyon gelişmini hızlandırmaktadır. BU NEDENLE AKCİĞER KANSERİ HASTALARININ BESLENME DURUMUNUN DEĞERLENDİRİLMESİNE TANI AŞAMASINDA BAŞLANMALIDIR.

 

Cerrahi uygulanacak olan hastalarda, perioperatif bakımın önemli noktaları: preoperatif (ameliyatın hemen öncesi) dönemde uzun süreli açlıktan kaçınmak, gerekiyorsa destekte bulunmak, cerrahi tedavi sonrasında mümkün olan en kısa sürede oral beslemeye başlamak, metabolik parametreleri kontrol altında tutmak, hastayı stresten uzak tutmak ve erken dönemde mobilizasyonu sağlamaktır.

 

CİDDİ NÜTRİSYON RİSKİ OLAN HASTALARDA (;SON 6 AYDA %10’DAN FAZLA KİLO KAYBI, VÜCUT KİTLE ENDEKSİNİN (VKİ) 18.5 KG/M’DEN DÜŞÜK OLMASI, SERUM ALBUMİN SEVİYESİNİN 30 G/L’NİN ALTINDA OLMASI) CERRAHİNİN ERTELENMESİ VE AMELİYAT ÖNCESİ BESLENME DESTEĞİNE BAŞLANMASI ÖNERİLİR.

 

Nütrisyon desteği, enerji ve kalori alımının yetersiz olduğu vakalarda besin öğesi alımını sağlamak ve arttırmak olanağını sunar. Postoperatif dönemde yeterli kalori alımını sağlayamayacağı öngörülen ya da önerilen günlük alımın %60’ından fazlasını 10 günden daha uzun süre alamayan hastalarda da nütrisyon desteği gereklidir. Cerrahi tedavi yapılan akciğer kanserli hastalarda; immünonutrisyon, arginin ve glutaminli ürünler ve vitaminlerin etkisi ile ilgili sırlı sayıda bilgi mevcuttur. Sonuç olarak, akciğer kanserli hastalarda tanı aşamasından başlamak üzere her hastanın malnutrisyon riski açısından değerlendirilmesi, uygun hastalarda nutrisyonel destek sağlanması,  gerekiyorsa operasyonun ertelenmesi, uzun süren perioperatif açlıktan kaçınılması ve mümkün olan en kısa sürede oral beslenmeye başlanması ile daha düşük komplikasyon ve ölüm oranlarıyla daha uzun sağkalım sonuçları elde edilebilir.